W przededniu Święta Podwyższenia Krzyża pamiętajmy o słowach wypowiedzianych z jego majestatu.
Krzyż jest tronem, z którego króluje Jezus Chrystus.
Niech dla nas także nim będzie.
BROŃMY KRZYŻA!
Od Bałtyku po Tatry.
W każdym miejscu i o każdej porze.
Pamiętajmy w modlitwie serca o tragedii z 11 września 2001r.
Czy rodziny ofiar już przebaczyły oprawcom?
Czy ma sens przebaczenie tym, którzy nie oczekują pokoju?
Prośmy Pana o Niebo dla tych, którzy zginęli tak okrutnie.
Świat się zmienił i całe Stany, po Zamachu na World Trade Center.
My także.
Oby nigdy się to nie powtórzyło!
Pamiętajmy o znamiennych słowach ks. Twardowskiego:
Ze złem trzeba walczyć, bo zło nie tylko uderzy w prawy i lewy policzek, ale może i głowę razem z policzkami oderwać.
Dlatego król Jan III Sobieski połączył siły i zatrzymał Imperium Osmańskie. Ratując chrześcijańską Europę od barbarzyństwa. Od okrucieństwa. Od Islamu.
Dziękujemy Ci, Boże, za tę Wiktorię Wiedeńską, 12 września 1683.
VENImus < VIDImus < DEUS VICIt!
Wspominając ten triumf i mądrze analizując historię, bacznie obserwujmy naszą rzeczywistość. Czy cywilizacja chrześcijańska potrzebuje naszej obrony, ochrony? Czy widzimy już zagrożenie?
Najgorzej dostrzec wroga, gdy się nie wie kto nim jest i dlaczego.
Dlatego edukujmy, edukujmy, pogłębiajmy wiedzę.
Szczególnie teraz, w Tygodniu Wychowania 2020.
Dom, szkoła, Kościół. Troista formacja człowieka. “BUDUJMY WIĘZI”.
Drodzy,
To już rok od akcji modlitewnej “Polska pod Krzyżem!”
Któż mógł przypuszczać, iż w następnym roku pojawi się rzeczywisty międzynarodowy krzyż zarazy.
Może i dzięki temu szturmowi nieba nasz kraj został oszczędzony od wielkiego cierpienia, które dotknęło szczególnie Europę Zachodnią. Nie umniejszając ofiar naszych Rodaków.
Nigdy nie wiadomo, co stanie się za rogiem życia. Dlatego potrzeba nam głębokiej relacji z Tym, Który widzi lepiej. Bo widzi WSZYSTKO.
Wspomnijmy to zjednoczenie pod Krzyżem z miłością i pójdźmy za Nim i w tym roku.
Życzę Wam głębokiej refleksji podczas Drogi Krzyżowej z Panem. Niech każdy z Was weźmie swój krzyż i ofiaruje mu swoje cierpienie. A niewątpliwym jest, że każdy przeżywa jakieś niedole i załamania.
W Święto Podwyższenia Krzyża, 14 września, obchodziłby już 73. Urodziny, ksiądz Jerzy.
Pomódlmy się o jego rychłą kanonizację, a bardziej prośmy go o wstawiennictwo. By nami się opiekował, by razem z nami walczył i byśmy dzięki także niemu pokonywali zło dobrem.
On widział zagrożenie i wiedział, co je stanowi. Umiał jednak odłączyć człowieka od zła, które czynił. Jednak to Prawda była dla niego imperatywem. I postanowił, mimo zapewne lęku i ciężkich dni, głosić orędzie Wolności i Miłości. Zbudowanych na Prawdzie, Chrystusie.
Ktoś powie, cóż on zrobił wielkiego?
Robił to, co do niego należało. Był księdzem.
Tak, ale nie każdy kapłan zachowywał się tak jak on.
Nie każdy pozostał konsekwentny do końca. Nawet tak okrutnego.
Być wiernym do ostatka i umrzeć w łasce to największa oznaka Wiary i Męstwa. I za to hołd Kapłanowi Solidarności.
Solidarności, która obchodzi w tym roku 40-lecie!
Oby ludzie, którzy walczyli o wolność tamtych dni, nie zaprzepaścili dorobku w dzisiejszych czasach.
Niech biorą przykład z Męczennika, który wiedział, że z komunizmem nie idzie się na układy. Z tą ideologią, którą przynieśli ci, co 17 września 1939r. wbili nóż w plecy naszej Ojczyźnie.
Jak Polska się ostała, jak Polska przetrwała kolejny rozbiór, jak się obroniła i po raz kolejny zmartwychwstała, wie tylko Bóg.
Módlmy się do Niego o pokój serc i mądrość dla rządzących, aby budowali silną i gotową do obrony Polskę. Obrony nie tylko granic, ale i wiary, i kultury. Cywilizacji chrześcijańskiej.
Niech Rzeczpospolita będzie “twierdzą” dla Pana. A wtedy nikt nie zdoła jej zburzyć i pokonać.
Z wdzięcznością za ofiarę przeszłych pokoleń budujmy nasze “teraz”, byśmy byli godni ich poświęcenia. Oni zrobili to dla nas. Umarli, byśmy mogli żyć.
Więc żyjmy pięknie! Dla siebie, a przede wszystkim dla nich i Boga.
+
