O serce moje, * Bóg tu jest naprawdę! * Jest bliżej mnie * niż ja sam siebie jestem.* Jest tu wokół mnie, * ponieważ Go przyzywam, * jest we mnie na tyle * na ile Mu pozwalam * przez czystość swej duszy * i gorliwość mego wezwania.
Nie odrzucaj mnie, o Boże * od oblicza Twego * i Twego Ducha Świętego nie zabieraj ode mnie. * Oblicze Twe rozświeć nad sługą Twoim,* a naucz mnie sprawiedliwości Twojej. * Daj mi zrozumienie, * a prawo Twoje rozważać będę * i rozmyślać go całym sercem moim”.
Wszyscy Święci * czciciele Ran naszego Zbawiciela * wzywam Was na pomoc w mojej niedoli, * niech wasze westchnienia * pomogą mi choć trochę * zatrzymać się nad cierpieniem Boskiego Zbawcy, * aby prawdziwie wzmogło się we mnie * uczucie trwogi, boleści, żalu, * ale nade wszystko * uwielbienia dla tego, * czego Bóg dla mnie dokonał.
***
Wszyscy: Pozdrawiam Cię, * wielbię,* kocham Cię * o mój Jezu, * Zbawicielu, * na nowo zelżony bluźnierstwami, * jakimi Cię nieustannie obrażamy. * Przebacz nam. *
Ofiaruję Ci * w Niepokalanym Sercu Twojej Najświętszej Matki * hołdy Aniołów i wszystkich Świętych, * jako woń kadzidła * i proszę Cię najpokorniej * przez moc twego Najświętszego Oblicza * byś raczył przywrócić * i odnowić we mnie * i we wszystkich ludziach * Twoje Oblicze, * Twój Obraz, * który przez grzechy nasze * został tak okrutnie zeszpecony.
O niepojęta dobroci Boga,* O niewysłowiona Miłości Ukrzyżowana,* o Nieskończone Miłosierdzie * ufam Tobie.
Ojcze Przedwieczny, * Ofiaruję Ci zbolałe, * Najświętsze Oblicze * Twego Umiłowanego Syna * Pana naszego Jezusa Chrystusa * jako nieskończone zadośćuczynienie * i okup za nasze winy. * Ojcze Przedwieczny, * ofiaruję je Tobie, * aby złagodzić i uśmierzyć * Twój święty gniew * względem nas grzeszników.* Wspomnij, * że Jego Oblicze cierpiało niewypowiedzianie * i nosiło ciernie naszych grzechów, * by zadośćuczynić Twej Sprawiedliwości.
Spójrz na te Boskie rany, * one wołają nieustannie, * a wraz z nimi i ja wołam: * miłosierdzia, * miłosierdzia, * miłosierdzia dla grzeszników. * Amen.
Refren: Ukaż mi Panie, swe Święte Oblicze
***
1. Bądź mi litościw, Boże nieskończony
Według wielkiego miłosierdzia Twego,
Według litości Twej niepoliczonej,
Chciej zmazać mnóstwo przewinienia mego.
2. Obmyj mnie z złości, obmyj tej godziny
Oczyść mnie z brudu, w którym mnie grzech trzyma,
Bo ja poznaję wielkość mojej winy,
I grzech mój zawsze przed mymi oczyma.
3. Odwróć twarz Twoją od przestępstwa mego
I wszystkie moje odpuść nieprawości,
Stwórz serce czyste, warte Boga swego,
A ducha prawdy w moje wlej wnętrzności.
4. Nie oddalaj mię od Ojcowskiej twarzy,
Nie chciej mi bronić Twojego natchnienia,
Wróć radość, którą niewinność nas darzy,
I racz mię w duchu utwierdzić rządzenia.
***
Panie Jezu Chryste, * patrząc na Twoje rysy * zmienione od bólu * i rozważając Twoją okrutną Mękę, * czyż moje serce * nie powinno rozpalić się* miłością ku Tobie, * a nienawiścią do grzechu, * który jeszcze dziś * znieważa Twoje Boskie Oblicze? * Nie daj mi, o Panie, * poprzestać na pustych przyrzeczeniach * i ubolewaniach. * Uczyń mnie * godnym dzieckiem Maryi.* Udziel mi tak, * jak swej Boskiej Matce, * łaski chodzenia z bliska za Tobą, * na tę nową Kalwarię. * Niech zniewagi * wymierzone przeciw Tobie o mój Jezu, * na mnie spadają * jako na dziecko Twoje * i pomogą mi wejść odważnie * na drogę pokuty i * prawdziwej miłości. * Amen. (o. Honorat Koźmiński)
Ojcze nasz…
Zdrowaś Maryjo…
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu…
***
Ksiądz: Panie Jezu, każda cząstka Twojego ciała
za nas cierpiała zniewagi:
Twoja głowa – wszyscy: w koronie cierniowej,
Twoja twarz – wszyscy: opluta,
Twoje usta – wszyscy:octem napojone,
Twoje uszy – wszyscy: bluźnierstwami zranione,
Twoje barki – wszyscy: okryte purpurą szyderstwa,
Twój grzbiet – wszyscy: biczami sieczony…
To wszystko za nas cierpiałeś i cierpiąc wyzwoliłeś nas,
Ty, który z miłości do ludzi wyniszczyłeś się razem z nami i wskrzesiłeś nas.
wszyscy: Zlituj się nad nami, * o nasz Zbawicielu!
