- O mój Jezu w Hostii skryty, * na kolanach wielbię Cię. * W postać chleba Tyś spowity, * Bóstwo Twoje kryje się. * Ty, co rządzisz całym światem, * me zbawienie w ręku masz; * tu, przed Twoim majestatem, * aniołowie kryją twarz.
2. O światłości przysłoniona, * rzuć mi Twój promienny blask. * O dobroci nieskończona, * otwórz dla nas skarby łask. * Chlebie życia przeobfity, * nasyć duszy mojej głód. * Boski ogniu tu zakryty, * rozgrzej serca mego chłód.
3. Jezu, Tyś jest Zbawicielem, * ustrzeż mnie od zgubnych dróg. * Bądź mi siłą i weselem, * boś w tej Hostii żywy Bóg. * Dla miłości Matki Twojej * racz wysłuchać prośbę mą: * bądź miłością duszy mojej, * nie gardź moją cichą łzą.
***
- Ja wiem, w Kogo ja wierzę * stałością duszy mej. * Mój Pan w tym Sakramencie * pełen potęgi swej. * To Ten, co zstąpił z nieba, * co życie za mnie dał * i pod postacią chleba * pozostać z nami chciał.
2. Ja wiem, w Kim mam nadzieję, * w słabości mojej moc. * To Ten, przed którym światło * pali się w dzień i w noc. * On moim szczęściem w życiu, * On światłem w zgonu dzień, * zwycięża mroki grzechu, * rozprasza śmierci cień.
3. Ja wiem, Kogo miłuję, * nad wszelki świata dar. * Tego, co karmi duszę, * Ciałem i Krwią swych ran. * To Król nad wszystkie króle, * wielki i dobry Pan, * co karmi dusze głodne * Ciałem i Krwią swych ran.
***
Jako jeleń spragniony* tęskni do źródła żywej wody, * tak my, żarliwi przyjaciele Twego Serca, * przybiegamy do Ciebie * Niewysychające Źródło! * Życie Boże!* Raju niewymowny! * Jezu Eucharystyczny! * Nie próżne słowa * skierowujemy do Ciebie * podczas tej Godziny Świętej, * ale składamy Ci uroczyste przyrzeczenie,* żyć Eucharystią, * by Ci dać zapomnieć * o nieobecności przy Świętym Stole * tylu Chrześcijan, * nie komunikujących nigdy. * Niechaj Cię wzruszy postanowienie nasze * i z wysokości tego ołtarza * racz przyjąć naszą modlitwę, * drogi Więźniu Tabernakulum!
Wszyscy po każdym wezwaniu: Wzbudź w duszach naszych * gorące pragnienie Eucharystii!
***
- O Jezu w hostii białej * ukryty pośród nas * dobrocią serca swego *
zdobyłeś serce w nas.Ref. Za miłość Twoją Jezu * o jak Cię kochać mam * Tyś zbawcą moim Panie * miłować naucz sam.2. Ogromem swej miłości * skruszyłeś serca lód * krwią Swoją przenajświętszą * obmyłeś serca brud.
3. Pragnieniem mojej duszy * bądź zawsze Panie mój * niech zbliża mnie ku Tobie * codzienny życia znój.
4. Pozostań z nami Jezu * umacniaj dobro w nas * my żyć pragniemy z Tobą * Twym dzieckiem każdy czas.
***
Nie dość Ci było, o Jezu,* otworzyć dla nas Skarby Twego Serca, * obiecujesz nam jeszcze, * jako nagrodę za spełnianie obowiązku, * jakim jest dla nas miłowanie Ciebie,* dar Siebie Samego, * dar posiadania Nieba. * A cóż my, biedni śmiertelnicy, * możemy Tobie ofiarować * w zamian za Twe szczodrobliwości * í jak mamy Ci dziękować za to, * żeś nas ukochał za darmo * aż do szaleństwa Krzyża* aż do Eucharystii?
O czemuż nie mamy, * w tej chwili, dziewiczej miłości Jana, * żarliwej i odważnej wiary Piotra, * łez Marii Magdaleny, * ducha ofiary Małgorzaty Marii Alacoque, * a ponad to wszystko, * Niepokalanego Serca Twojej Matki, * wraz z Jego nieporównanymi bogactwami, * by się nasycić * i Ciebie nasycić tu naszą miłością, * by umrzeć tu u Stóp Twoich, * strawieni płomieniami Miłości, * które trawią Twoje Serce, * godne uwielbienia. * Panie, przyrzekamy Ci, * że odtąd pierwszy piątek miesiąca, * Któryś Sam przeznaczył * na dzień wynagrodzenia, * będzie od świtu do nocy * należał do Ciebie. * W każdym uderzeniu serc naszych * znajdziesz, o Jezu, słowo, westchnienie,* nowy zapał, * który Ci będzie wyrażał naszą miłość, * naszą wdzięczność * i nasze bezmierne pragnienie * pocieszenia Ciebie.
A nawzajem, prosimy Cię, * Mistrzu najdroższy, o Łaskę, * o jedną, jedyną Łaskę * byś nam okazywał nadal Miłosierdzie Twoje, * pomimo licznych naszych upadków, * pomimo ciągłej słabości naszej woli, * tak chwiejnej, * tak wątłej i kruchej.
Zlituj się nad nami, Panie! Nie zniechęcaj się do nas, najmiłosierniejsze Serce Jezusa! Mimo to.
Wszyscy po każdym wezwaniu: Nie zniechęcaj się do nas, * Serce Jezusowe!
***
1.Nieskończona, najśliczniejsza, Jezu miłości! Niepojętej i prawdziwej źródło słodkości! Słońce, miesiąc i z gwiazdami, Niebo wszystko z Aniołami, Piękności się Twej dziwują, Lecz nie pojmują.
2. Tyś lilia, Tyś kwiateczek wdzięczny, różany, Nader wonny, nader śliczny, wszystek rumiany; I na ziemi i na niebie, Panie Jezu! nic nad Ciebie, Nie masz nigdzie piękniejszego, I wdzięczniejszego.
3.O jedyne serca mego, Jezu! kochanie! Wszechmogący wszystkiej ziemi i nieba, Panie! Nad perły i złoto droższy, Nad sam kanar i miód słodszy, Wdzięczna duszy mej ochłodo, I żywa wodo!
4. Jakżeś dla mnie był na krzyżu bardzo zraniony, I od głowy aż do stopy wszystek skrwawiony; Gwoźdźmi srodze przykowany, Okrutnie ubiczowany, Zeplwany, koronowany, Policzkowany.
5. Rany Twoje przenajświętsze mile całuję; A stąd rozkosz niepojętą na sercu czuję; W nich zanurzam moją duszę, Doświadczywszy przyznać muszę, Iż są rajem Twoje rany, Jezu kochany.
6.Z serca Twego najświętszego źródło wypływa, Które szpetne dusze ludzkie ślicznie obmywa; Kto zupełnej jest nadzieje, By był murzyn, wybieleje, Krwią najświętszą Twą polany, Jezu kochany!
7. Twoje rany są skarbnicą wszelkiej słodkości, Nieskończony, niepojęty, upał miłości; Lodowate rozgrzewają, I kamienne rozpalają Serca ludzkie, nasycają, I roztapiają.
8.O nadziejo wdzięczna, Jezu pokutujących! O wesele niepojęte w smutku będących! Tyś pociechą, Tyś radością, Tyś rozkoszą i słodkością, Jezu z serca ulubiony, Bądź pochwalony!
9. Ciebie pragnąc dusza moja już nie przestanie, O Dobroci nieskończona! aż Cię dostanie; Nie opuszczaj serca mego, Ciebie, wielce pragnącego, Jezu, mile pożądany, I ukochany.
10.Od łaski Twej nie oddalaj sługi Twojego, Do królestwa racz przypuścić pożądanego; Niech oblicze święte Twoje oglądam, Kochanie moje! Wychwalając, Jezu, Ciebie, Na wieki w niebie.
***
Wszyscy po każdym wezwaniu: Kochać Cię, Jezu, i wychwalać Twoje godne uwielbienia Serce!
