Urodziny Matki Bożej

Dzisiaj pozdrawiamy, Maryjo Ciebie

 

 

Dzisiaj pozdrawiamy, Maryjo Ciebie
Jak Cię pozdrawiają anieli w niebie
Zdrowaś, zdrowaś Panno Maryjo

Boś Ty jest Matuchną Syna Bożego
Ty jesteś Cesarzową świata całego
Tyś jest godną Maryjo tego

Tobie się kłaniają chóry anielskie
Ciebie pozdrawiają duchy niebieskie
Ciebie prosi i plemię ludzkie

Nawet Trójca Święta szanuje Ciebie
Bo najwyższe miejsce dała Ci w niebie
Posadziła najbliżej siebie

Co za wielkie szczęście Panno dla Ciebie
Gdy Bóg Ojciec córką mianuje Ciebie
I najbardziej wywyższył w niebie

Syn Ojca Wiecznego Jezus kochany
Matką Cię nazywa Panno nad pannami
Wywyższył Ciebie nad wszystkie stany.

 

 

 

Ciebie pozdrawiamy, Maryjo!

W dniu Twoich Urodzin.

 

Narodzin na ziemi, posłanej z nieba, dla całego stworzenia.

 

Wszystkiego najlepszego, Miriam!

Radujemy się Twoim świętem, razem z Twoimi ukochanymi Rodzicami.

Anno i Joachimie, Bóg odpowiedział na Wasze błagania, na Waszą Miłość.

Radujemy się Twoim świętem, razem z Twoją ciotką Elżbietą i Zachariaszem, i małym Janem.

Radujemy się Twoim świętem, razem z Twoim mężem Józefem i małym Jezusem, Waszym Synem, Synem Boga samego.

Radujemy się Twoim świętem, razem z Twoim synem Janem i wszystkimi uczniami Jezusa.

Radujemy się Twoim świętem, wszyscy razem jako Twoje dzieci!

 

 

Razem z Tobą śpiewamy:

 

Uwielbiaj, duszo moja, sławę Pana mego,

Chwal Boga Stworzyciela tak bardzo dobrego.

 

Bóg mój, zbawienie moje, jedyna otucha,

Bóg mi rozkoszą serca i weselem ducha.

 

Bo mile przyjąć raczył Swej sługi pokorę,

Łaskawym okiem wejrzał na Dawida córę.

 

Przeto wszystkie narody, co ziemię osiędą,

Odtąd błogosławioną mnie nazywać będą.

 

Bo wielkimi darami uczczonam od Tego,

Którego moc przedziwna, święte Imię Jego.

 

Którzy się Pana boją, szczęśliwi na wieki,

Bo z nimi miłosierdzie z rodu w ród daleki.

 

Na cały świat pokazał moc Swych ramion świętych,

Rozproszył dumne myśli głów pychą nadętych.

Wyniosłych złożył z tronu, znikczemnił wielmożne,

Wywyższył, uwielmożnił w pokorę zamożne.

Głodnych nasycił hojnie i w dobra spanoszył,

Bogaczów z torbą puścił i nędznie rozproszył.

 

Przyjął do łaski sługę Izraela cnego,

Wspomniał nań, użyczył mu miłosierdzia Swego.

 

Wypełnił, co był przyrzekł niegdyś ojcom naszym:

Abrahamowi z potomstwem jego, wiecznym czasem.

 

Wszyscy śpiewajmy Bogu w Trójcy Jedynemu,

Chwała Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, tak zawsze niech będzie,

Teraz i na wiek wieków niechaj słynie wszędzie.

 

 

 

Razem też słuchamy Pawła:

 

 

Bracia:

Wiemy, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według Jego zamiaru.

Albowiem tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi.

Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też obdarzył chwałą.

 

 

Maryjo, niewątpliwie, miłujesz Boga.

Dlatego On współdziała z Tobą dla Twego dobra, boś powołana według Jego zamiaru.

Znał Cię już od wieków i tak samo, już od wieków, przeznaczył Cię, byś się stała na wzór obrazu Jego Syna, któregoś sama zrodziła.

I stał się Pierworodnym pośród braci.

 

Tak samo i my, ufamy Maryjo, bo przynaglasz nas do tej ufności, iż Bóg jest i z nami!

Miłujemy go, choć nie tak doskonale jak Ty.

On jednak dopełnia nasze braki.

Wierzymy, iż i nas znał od wieków, i przeznaczył nas do Swojej chwały.

By Jego Syn, Jezus Chrystus, stał naszym Bratem.

 

Bracie i Siostro,

Święto naszej Matki, Jej Urodziny,

Są naszym wspólnym świętem.

 

Bóg nas poznał i przeznaczył, a przez to powołał.

Nie wierzysz aż w taki dar?

A wiesz, co jest potwierdzeniem Tego wybrania przez Boga samego?

Twoje życie!

Moje, Twoje, tamtego, innego.

Każde życie ludzkie jest dziełem Stwórcy.

I nieważne jest w jakich warunkach powstało.

Jego Miłość dopełnia wszystko.

 

Czerpmy ze źródła wybrania i odpowiedzi na Dar. Doskonałego zawierzenia i poświęcenia. Bierzmy przykład z Maryi.

Ona, co prawda bez grzechu, ale też człowiek. Kobieta.

Ukazuje nam nasze przeznaczenie, którego kwintesencją jest uroczystość sierpniowa. Narodziny dla Nieba. Wzięta nie tylko z duszą, ale i ciałem.

Nas też to czeka, jeżeli tylko sami nie odbierzemy sobie usprawiedliwienia przez brak miłości miłosiernej.

 

Największym życzeniem Matki i najlepszym prezentem dla Niej jest takie życie, które kończy się obdarzeniem Chwałą.

Ona na nas czeka. Z wieńcem róż.

Ofiarujmy jej, na razie, ziemską. I modlitewną różę.

 

Ave Maria, gratia plena, Dominus tecum;

benedicta tu in mulieribus,

et benedictus fructus ventris tui, Iesus.

Sancta Maria, Mater Dei, ora pro nobis peccatoribus,

nunc et in hora mortis nostrae.

Amen.

 

<+>

 

 

Co do samego Święta:

 

Pierwsze wzmianki o liturgicznym obchodzie narodzin Maryi pochodzą z VI w.

Święto powstało prawdopodobnie w Syrii, gdy po Soborze Efeskim kult maryjny w Kościele przybrał zdecydowanie na sile.

Wprowadzenie tego święta przypisuje się papieżowi św. Sergiuszowi I w 688 r.

Na Wschodzie uroczystość ta musiała istnieć wcześniej, bo kazania-homilie wygłaszali o niej św. German (+ 732) i św. Jan Damasceński (+ 749).

W Rzymie gromadzono się w dniu tego święta w kościele św. Adriana, który był przerobiony z dawnej sali senatu rzymskiego, po czym w uroczystej procesji udawali się wszyscy z zapalonymi świecami do bazyliki Matki Bożej Większej.

Datę 8 września Kościół przyjął ze Wschodu – w tym dniu obchód ten znajdował się w sakramentarzach gelazjańskim i gregoriańskim. Święto rozszerzało się w Kościele dość wolno – wynikało to m.in. z tego, że wszelkie informacje o okolicznościach narodzenia Bożej Rodzicielki pochodziły z apokryfów.

W Polsce święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ma także nazwę Matki Bożej Siewnej.

Był bowiem dawny zwyczaj, że dopiero po tym święcie i uprzątnięciu pól zaczynano orkę i siew.

Lud chciał najpierw, aby rzucone w ziemię ziarno pobłogosławiła Boża Rodzicielka.

Do ziarna siewnego mieszano ziarno wyłuskane z kłosów, które były wraz z kwiatami i ziołami poświęcane w uroczystość Wniebowzięcia Matki Bożej, by uprosić sobie dobry urodzaj.

Na Podhalu święto 8 września nazywano Zitosiewną, gdyż tam sieje się wtedy żyto.

W święto Matki Bożej Siewnej urządzano także dożynki.

 

We Włoszech i niektórych krajach łacińskich istnieje kult Maryi-Dziecięcia.

We Włoszech istnieją nawet sanktuaria – a więc miejsca, gdzie są czczone jako cudowne figurki i obrazy Maryi-Niemowlęcia w kołysce. Do nich należą między innymi:

Madonna Bambina w Forno Canavese,

Madonna Bambina w katedrze mediolańskiej – najwspanialszej świątyni wzniesionej pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny;

Madonna Bambina w kaplicy domu generalnego Sióstr Miłosierdzia. Matka Boża-Dzieciątko jest główną Patronką tego zgromadzenia.

Czwarte sanktuarium Matki Bożej-Dzieciątka jest w Mercatello – znajduje się tam obraz namalowany przez św. Weronikę Giuliani.

Dzisiejsze święto przypomina nam, że Maryja była zwykłym człowiekiem. Choć zachowana od zepsucia grzechu, przez całe życie posiadała wolną wolę, nie była do niczego zdeterminowana. Tak jak każdy z nas miała swoich rodziców, rosła, bawiła się, pomagała w prowadzeniu domu, miała swoich znajomych i krewnych. Dopiero Jej zaufanie, posłuszeństwo i pełna zawierzenia odpowiedź na Boży głos sprawiły, że “będą Ją chwalić wszystkie pokolenia”.

 

 

Szczęśliwa jesteś, Najświętsza Panno Maryjo,

i godna wszelkiej chwały,

bo z Ciebie narodziło się słońce sprawiedliwości, Chrystus,

który jest naszym Bogiem.

 

 

Maryjo, kochamy Cię.

Przepraszamy za oschłości i zmartwienia.

Dziękujemy, że mimo wszystko, zawsze jesteś z nami.

Prosimy, naucz nas być choć trochę jak Ty.

Ukaż nam Jezusa.

Ukaż nam Słońce.

 

M.P.