SŁOWO BOŻE – 29 Niedziela Zwykła

EWANGELIA (Mt 22,15–21)

Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Jezusa w mowie.
Posłali więc do Niego uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: „Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie?”.
Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: „Czemu Mnie kusicie, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową”. Przynieśli mu denara.
On ich zapytał: „Czyj jest ten obraz i napis?”.
Odpowiedzieli: „Cezara”.
Wówczas rzekł do nich: „Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga”.

Myśli:

„Jeśli państwo narzuca ideologię niezgodną z prawem Bożym i naturalnym, to chrześcijanin ma prawo  i obowiązek powiedzieć „nie”, co nie znaczy, że chce państwa wyznaniowego. U proroka Izajasza Bóg mówi jasno: ” Ja jestem Pan, i nie ma innego. Poza Mną nie mam boga”. Państwo nie jest bogiem. Nawet tak potężne jak Imperium Rzymskie. Wiedzieli to pierwsi chrześcijanie i dlatego ginęli z rąk pogan na rzymskich arenach. potrzeba dziś Kościołowi tej odwagi. za dużo jest jest kunktatorstwa, dogadywania się, zgniłych kompromisów”.  ks. Dariusz Kowalczyk SJ

  ” Jeżeli Cesarz na monecie szuka swego wizerunku, to czyż Bóg w człowieku nie będzie szukał swego obrazu?”.      ” Jak jemu należy się pieniądz, tak Bogu dusza, oświecona i oznaczona światłością Jego oblicza. (…) Wewnątrz człowieka bowiem mieszka Chrystus”. Św. Augustyn.

” Kościół nie ogranicza się do przypominania ludziom słusznego rozróżnienia miedzy zakresami władzy cezara i Boga, dziedzinami polityki i religii. Misja Kościoła, podobnie jak Chrystusa, to zasadnicze mówienie o Bogu, przypominanie o Jego najwyższej władzy, uświadamianie wszystkim, zwłaszcza chrześcijanom, którzy zagubili własną tożsamość, prawa Boga do tego, co do Niego należy, czyli do naszego życia”. Benedykt XVI